"Pożegnanie z Marią i inne opowiadania" to jedno z ważniejszych dzieł opisujących doświadczenia wojenne. Dzięki takim pisarzom jak Tadeusz Borowski możemy dowiedzieć się, jak ludzie przeżyli II wojnę światową i czym były dla nich obozy śmierci.

Książka "Pożegnanie z Marią i inne opowiadania" zawiera najważniejsze dzieła Tadeusza Borowskiego, takie jak "Dzień na Harmenzach", "Proszę państwa do gazu", "U nas w Auschwitzu". Jego opowiadania przepełnia pesymizm, brutalność i realizm, który pozwala poznać rzeczywistość obozową z perspektywy głównego bohatera.

Autor pokazuje świat odarty z człowieczeństwa, gdzie życie ludzkie nie jest nic warte. Mimo to ludzie zlagrowani opierają swoje działania na instynkcie przetrwania, na dojmującym głodzie i strachu. Często handlując ze strażnikami czy więźniami, za wszelką cenę zdobywając żywność niezbędną do przeżycia. Człowiek, by ocalić siebie i zaspokoić głód, musi wyzbyć się wielu cech człowieczeństwa.

To, co wyróżnia prozę Borowskiego wśród literatury obozowej, to brak jakichkolwiek uczuć i emocji. Autor nie stara się analizować zachowań bohaterów. Wszystkie historie przedstawia w sposób bezwzględny i rzeczowy. Pokazany świat przytłacza czytelnika, pozostawiając go z poczuciem niesprawiedliwości i refleksją nad wartością człowieka w czasach wojny. Książka ta jest lekturą w szkole średniej.

Tadeusz Borowski tworzył przede wszystkim poezję, a później publicystykę. Zadebiutował tomikiem wierszy "Gdziekolwiek ziemia". W roku 1943 trafił do obozu Auschwitz. Tam również tworzył wiersze, piosenki, kolędy. Po zakończeniu wojny współpracował z wieloma gazetami. Za swoją twórczość zdobył Państwową Nagrodę Artystyczną. Zaangażował się również w działalność polityczną. Zmarł śmiercią samobójczą w wieku 29 lat.